HARİÇTEN GAZEL OKUMAK MEMNUDUR.

Ara Güler’in objektifinden bir fotoğrafında anlatıldığı gibi “Hariçten gazel okumak yasaktır.” sözü TDK ‘ ya göre “ Bilmediği, aklı ermediği, üstüne vazife olmayan işlere karışmak, söz söyleyip akıl öğretmek” anlamına gelen “Hariçten gazel okuma” deyiminin hikayesi ise şöyle; eskiden İstanbul’da musiki dinlemek ve hoşça vakit geçirmek için içkili, içkisiz sazlı sözlü eğlence yerlerine gidilirmiş. Genellikle içkili olan yerlerde, kafaları çeken müşterilerden güzel sesli olanlar, aşka gelip oturdukları masadan gazel okumaya başlarlarmış. Bunlar arasında sahnedeki sanatçıları bile gölgede bırakan istidatlar varmış ve çok alkış toplarlarmış. Bu sebeple disiplini sağlamak için, sahnedeki saz takımının arkasına, müşterilere uyarı mahiyetinde “Hariçten gazel okumak memnudur.” diye yazılı tabela asılırmış.

Üstüne vazife olmayan işlere karışan insanlara söylenen bu söz, geçmişten günümüze bergüzardır.

İçinde bulunduğumuz bu zamanda mecazi anlamda kullandığımız hariçten gazel okumak, yasak değil ve maalesef birçoğumuza denk gelmiştir “hariçten gazel okuyan” insanlar. Bu sebeple insan olarak haddimizi bilmek, aklımızın ermediği ve bilgimizin olmadığı konularda konuşmak bizi yüceltmez bilakis daha da küçük duruma düşürür.

Yazıyı bu deyimi pekiştiren, güzel özlü bir sözle noktalıyorum.

Mevlana’ya sormuşlar; – O kadar okursun, o kadar yazarsın, ne bilirsin? Mevlana şu cevabı vermiş; – Haddimi bilirim.

Yazan: Sultan GÖREN